در حال بارگذاری ...
...

کارگردان آبادانی حاضر در جشنواره تهران مبارک مطرح کرد:

اجرای نمایش‌های آنلاین تنفس مصنوعی برای بقای تئاتر است

لیلا یداله زاده گفت: تئاتر هم کورونا گرفته  و هدف ما از حضور در جشنواره و  انجام اجراهای عموم به شکل آنلاین، جان بخشیدن به این هنر است که او هم از کورنا مصون نمانده و ویروسی شده و در حال حاضر در انزوا و قرنطینه به سر می برد ، شاید اجرای نمایش های آنلاین همان تنفس های مصنوعی باشد برای بقای تئاتر.

یکی از هنرمندانی که از کودکی و بر اساس استعداد و توانایی های خود و بهره گیری از اساتید بومی رشد پیدا کرد تا حضور خوبی در عرصه هنرهای نمایشی به خصوص تئاتر خیابانی داشته باشد لیلا یداله زاده است. او فعالیت خود را گام به گام  از سال 1374 در مراحل بازیگری کارگردانی، طراحی صحنه و ... آغاز کرد. او که در کنار اساتید بنام و کارکشته ای چون استاد بهمن عیوق ، استاد سید مجید زارعکار ، استاد علی غلامی  کسب تجربه پرداخته است.  امسال با نمایش " مسیر نهایی" در جشنواره تهران مبارک حضور داشت. گفت و گوی ما را با او بخوانید: 

 

در ارتباط با نمایش " مسیر نهایی" و نحوه آماده سازی و تمرینات  این نمایش برایمان بگویید؟

قرار بود که این نمایش در ابتدا توسط خانم اعتمادی کارگردانی بشه بخشی از این نمایش هم پیش رفت اما با توجه به اینکه نمایش خیابانی از علاقمندی های من به حساب می‌آید و از متن نمایش به شدت خوشم آمد از او خواستم که کارگردانی اثر را به من واگذار کند. این شد که ادامه تمرینات به من سپرده شد و او در مقام نویسنده و مشاور کار در کنار بنده حضور داشت.

داستان نمایش چه موضوعی را روایت می‌کند؟

دریا قلی سورانی که یک اوراقچی ساکن در شهرستان ابادان بود، پس از شروع جنگ تحمیلی ، در شهر می ماند . و پس از محاصره خرمشهر،  ورود عراقی ها از سمت رودخانه بهمنشیر به شهر آبادان را  متوجه می شود و با طی کردن مسافت یک کیلومتری ، سپاه و نیروهای مردمی را اگاه کرده و ...

علت حضور شما در جشنواره تهران مبارک با توجه به شرایط کرونایی امسال چه بود؟

 باور بفرمایید تئاتر هم کورونا گرفته  و هدف ما از حضور در جشنواره و  انجام اجراهای عموم به شکل آنلاین، جان بخشیدن به این هنر می باشد که او هم از کورنا مصون نمانده و ویروسی شده و در حال حاضر در انزوا و قرنطینه به سر می برد ، شاید اجرای نمایش های آنلاین همان تنفس های مصنوعی باشد برای بقای تئاتر و ما هنرمندان 

 ناچاریم برای بقای هنر نمایش هر کاری که در توانمان است  انجام دهیم چون کسی که دلسوخته هنر است نمی تواند بی تفاوت باشد.

در خصوص گلزار محمدی و گرامیداشت یاد ایشان چه نظری دارید؟

 سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز، خانم محمدی با توجه به فعالیت حداکثری که داشتند اهالی هنرهای نمایشی خیلی ایشان را دوست داشتند و واقعا جایشان در کارها و جمع تئاتری ها خالی است. به نظرم باید یاد این شخصیت مهربان و دلسوز به خوبی و شایستگی مورد تقدیر قرار گیرد.

با توجه به این که تلویزیون تئاتر ایران راه اندازی شده و تمامی آثار در این تلویزیون نمایش داده می‌شود و امکان تماشای آنلاین از تمام نقاط ایران و جهان را ممکن کرده است، این اقدام در این شرایط چه تاثیری روی تئاتر کشور دارد؟

به هر حال وقتی یک اثر هنری با توجه به شرایط فعلی تغییر ماهیت میدهد همگی ناچاریم که با آن تغییرات ، همگام شویم و وظیفه نهادهای ذیربط است تا امکان را فراهم نموده و بستر ارائه هنر را هموار نمایند .  تلویزیون تئاتر هم در این شرایط برای عرضه محصول هنری مدیوم مناسبی  است، اما در مقیاسی وسیع تر به‌صورت جهانی شاید آنجا باید تاسف خورد که حال که امکان عرضه محصول فراهم گشته آیا مخاطب هم در هر نقطه از جهان از عرضه این محصول هنری آگاه است؟ باید تدابیری اندیشیده شود و این آگاهی سازی انجام شود تا با عدم استقبال و بازدید از نمایش های این جشنواره در همان مقیاس جهانی مواجه نشویم و  باشد که بزودی از شر بیماری کرونا رها گشته و این هنر زنده ، به زنده بودنش ادامه دهد .

 

نویسنده این اثر ندا اعتمادی کیا و بازیگران هاجر جان نژاد، سهراب نباتی، جناب رضا جاسمی زاده و مهاجر جاسمی زاده و الهام اعتمادی کیا هستند